ಆ ಹತಾಶ ತುರಿಕೆಗೆ,
ಪಾರ್ಕಿನಲ್ಲಿನ,
ಪ್ರೇಮ ಸಂಜೆಗಳ,
ನೀ ಏಕೆ ಕೊಲ್ತಿ?
ಬರಿ, ಕೆರಿ,
ಇಲ್ಲ ನೆಲ ಗುದ್ದಿ
ನೀರು ತೆಗಿ.
ಕಜ್ಜಿ, ಅಷ್ಟೇ
ಜಾಸ್ತಿ ಆದರೆ,
ಕುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತ
ಆ ಹಂದಿಗೆ.
ಗುರಿಯಿಟ್ಟು ಒಂದು
ಕಲ್ಲು ಎಸಿ.
ನಿಶಾನೆ ತಪ್ಪಿದರೂ
ಪರವಾಗಿಲ್ಲ.
ನಿನ್ನ ಸಕ್ರೀಯ
ಕೆರೆತಕ್ಕಿದೆ ನನ್ನದೊಂದು
ಸಲಾಮು.
No comments:
Post a Comment